شهر منجیل به دریاچه و سد زیبای سپیدرود، بادهای وحشی و توربین‌های بادی غول‌آسایش مشهوراست. این منطقه به دلیل قرار گرفتن در تقاطع دره بزرگ رودخانه "قزل اوزن" با دره سپیدرود و برخورد جبهه های هوای سرد و مرطوب شمالی با هوای گرم و خشک جنوبی همیشه و در تمام فصول سال پرباد است. جدا از بادهای شدید این منطقه، ویژگی دیگر آن کوه‌ها با لایه های آهکی است که غارهای زیبای زیادی را به وجود آورده است. یکی از این غارها، غار "چشمه باد" یا به قول محلی‌ها "یئلی بولاغی" است. این غار تنها دارای یک دهانه است و در ارتفاع 1400 متری از سطح دریا واقع شده است.
غار چشمه باد در سال 1388 توسط کوهنوردان و بومیان منطقه کشف شده است و به این خاطر چشمه باد نام دارد که از غار باد و آب بیرون می آید.
برای دسترسی به غار چشمه باد می بایست به استان گیلان و شهر منجیل سفر کنید و از این غار زیبا که در روستای هرزویل ( در فاصله 2 کیلومتری شهر منجیل) واقع شده است دیدن نمایید. منجیل در فاصله 72 کیلومتری شهر رشت، مرکز استان گیلان قرار دارد.
غار چشمه باد به عنوان یک اثر ارزشمند و شناخته شده استان گیلان در فهرست آثار طبیعی ملی ایران قرار گرفته است.
قدمت غار به دوره سوم زمین شناسی ( ۲۴۵ میلیون سال تا ۶۵ میلیون سال پیش) بر می گردد؛ طول شناسایی شده غار ۷۰۰ متر است. غار چشمه باد یکی از بزرگترین و طویل ترین غارهای رودخانه‌ای استان گیلان است .
این غار از جنس سنگ آهکی و به صورت طبقاتی و افقی و بر اثر نفوذ آب‌های اسیدی در لایه‌های آهکی و ترکیب آب‌های سطحی و باران با مواد در سطح یا درون کانی‌ها یا گازها شکل گرفته ؛ رنگ رسوبات بیشتر سفید، شیری و زرد، رنگ خالص تشکیلات آهکی است و نمای بیرونی دارای شکل هندسی نامنظم به ارتفاع یک و نیم متر و طول دو متر است.
دور تا دور غار با تخته سنگ های بزرگ محصور گشته و در فصول سرد سال قندیل های یخ در محل ورودی غار مشاهده می شود.
_01.jpg)
.jpg)