مسجد جامع هفتشویه بنایی به جای مانده از دوره سلجوقیان در روستایی به همین نام، در شمال شرقی شهر اصفهان می باشد. متاسفانه گنبد این بنای ارزشمند فروریخته و دیوار هایش نیز در گذر زمان آسیب فراوانی دیده است.
مصالح ساختمانی اصلی این بنا خشت خام است، ولی به صورت تزیینی در نمای بیرونی آن آجر نیز به کار رفته است. در میان بقایای این مسجد، محراب زیبای گچ بری شده ای برجای مانده که به نظر می رسد از آثار دوره ایلخانی باشد. این محراب، با تزیینات گل و بوته و کتیبه های قرآنی به خط کوفی و بنایی مزین شده است.
مسجد جامع هفتشویه به شماره 430 به ثبت تاریخی رسیده است.