ویلاتون، اجاره ویلا در شمال کشور

مقبره بابا قاسم اصفهانی که از عرفای مشهور قرن هشتم است در نزدیکی چهارراه ابن سینا در خیابان علامه مجلسی شهر اصفهان و نزدیک مسجد جامع شهر واقع شده است. این مقبره متعلق به دوره ایلخانیان بوده و از نمونه های نفیس معماری آن زمان به شمار می رود.

گفته می شود که از قرن هشتم تا قرن دهم به عرفای صوفیه در اصفهان لقب "بابا" داده می شده است و اضافه کردن این لقب برای احترام و بزرگ شمردن افراد بوده است.

مقبره بابا قاسم توسط شاگردش، سلطان ابی الحسـن طـالوت دامغـانی بنا گردید. سر در این بنا دارای کتیبه ای تاریخی است که نوشته های آن با خط ثلث و با کاشی معرق بر روی زمینه ای لاجوردی حک شده و سال 741 هجری قمری برای آن رقم خورده است.

گنبد آرامگاه بابا قاسم هرمی ‌شکل است و هشت ترک دارد که دو ترکش با «خط بنایی» و کاشی ‌معرق فیروزه‌ ای زیبا بر زمینه‌ ای آجری با چندین اسم از اسامی خداوند مزین شده است. بر گردنه گنبد آرامگاه نیز چندین جمله و عبارت مذهبی حک شده ‌است.

محوطه مقبره پر از تزیینات آجری و کاشیکاری‌ های بسیار زیبا همچون شبستان بنا با طاق آجر چینی شده و مقرنس ‌کاری زیبا و بی مانند می باشد. در شبستان نیز دو کتیبه با کاشیکاری زیبا وجود دارد که یکی‌ از آن ها زیر گردن گنبد قرار گرفته و آیاتی از هفدهمین سوره قرآن بر آن نقش بسته ‌است و دومی بر سر طاق ضلع جنوبی شبستان واقع شده‌ است.

تاریخ زندگی و وفات بابا قاسم دقیق مشخص نیست اما مسلم است که در تاریخ 725 هجری قمری یعنی در تاریخی که مدرسه بابا قاسم (مدرسه امامیه اصفهان)، برای وی ساخته شد در قید حیات بوده و در سال 741 هجری قمری نیز درگذشته ‌است.

مقبره بابا قاسم در تاریخ 15 دی سال 1310 با شماره 100 در لیست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.