مدرسه امامیه (بابا قاسم) در شهر اصفهان، خیابان علامه مجلسی، چهار راه ابن سینا واقع شده و مربوط به قرن هشتم هجری قمری است. این مدرسه توسط "سلطان ابی الحسن طالوت دامغانی"، یکی از شاگردان بابا قاسم اصفهانی، احداث شده است.
مدرسه تاریخی و زیبای امامیه متعلق به دوره ایلخانیان بوده و در دو طبقه و شبیه مسجد ساخته شده است. تزیینات این بنا شامل کاشیکاری های رنگارنگ، مقرنس و کتیبه است. رنگ لاجوردی که نمادی است از تزیینات دوره ایلخانان مغول، در این بنا به چشم می خورد. هر كدام از چهار ايوان اين مدرسه با كتيبه هایي به خط بنایي تزیين شده است. اين كتيبه ها شامل سوره هایي از قرآن، مطالبي درباره اصحاب حضرت رسول (ص) و احاديث مذهبي است. مهم ترين بخش اين مدرسه از نظر كاشيكاري، ايوان و گنبد جنوبي آن است.می توان گفت محراب مدرسه امامیه زيباترين و خاص ترین بخش اين بنا را تشكيل مي داده است. این محراب که حدود 3.5 متر طول و 2.8 متر عرض دارد، با كاشي هاي رنگي مزين شده و در حال حاضر در مدرسه وجود ندارد. محراب مدرسه امامیه متعلق به قرن هشتم خورشیدی (700 سال پیش) بوده و اواخر دهه 1920 از مدرسه امامیه جدا شده و با کشتی به فیلادلفیا آمریکا ارسال شده است. محراب مدرسه امامیه مدتی در موزه دانشگاه فیلادلفیا و مدتی نیز در بخش پارسی خانه برلینگتون لندن نگهداری می شد تا آن که در سال 1939 موزه متروپولیتن آن را خریداری کرد. امروزه این محراب جالب توجه و بسیار زیبا در گالری 455 موزه متروپولیتن نیویورک در کشور آمریکا نگهداری می شود.
مدرسه امامیه در تاریخ 15 دی سال 1310 با شماره ثبت 114 بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.