مقبره پیر بکران که در شهرستان فلاورجان، بخش پیربکران واقع شده، به جای مانده از دوره ایلخانیان است. پیربکران روستایی است در سی کیلومتری جنوب غربی شهر اصفهان.
این آرامگاه که به سبک معماری آذری بنا شده است مقبره "محمد بن بکران" از عارفان و مشایخ صوفیه قرن هشت (دوره ایلخانیان) می باشد. محمد بکران از مدرسان و عرفای شیعی است که در نیمه دوم قرن هفتم هجری قمری زندگی می کرد. وی در اوایل سلطنت الجایتو (سلطان محمد خدابنده) وفات یافت و در همان مکانی که به تدریس می پرداخت، به‌خاک سپرده شد. از آنجایی که این بقعه محل تدریس و اشاعه عرفان و صوفی گری توسط پیربکران بود، نقشه آن شباهتی به سایر آرامگاه های هم دوره خود ندارد. مریدان محمد بکران به پاس مقام علمی و مذهبی وی پس از وفاتش، او را در همین مکان به‌خاک سپرده و آرامگاه پیر را بنا کردند.
مقبره پیر بکران از حیث نقوش، ارزش هنری، نوع معماری به کار رفته در گچبری‌ها و کاشیکاری‌های محراب و تلفیق چند نوع خط بسیار منحصر به فرد است. بنا یک ایوان شگفت‌انگیز دارد و آن را از نظر سبک معماری به معماری دوره ساسانی شبیه می‌دانند. بنایی که به دلیل طاق ایوانش یادآور طاق کسری است. در ساخت مقبره پیر بکران از خشت، آجر و سنگ استفاده شده است.
این بنا به انواع تزیینات ازجمله کاشیکاری به صورت کاشی های فیروزه‌ای و لاجوردی با اشکال هشت ضلعی، چلیپا، ستاره و شش ضلعی مزین شده است. همچنین کتیبه نگاری آیاتی از قرآن همچون آیات سوره‌های یس، فتح، حمد و انسان و آیت‌الکرسی به خطوط کوفی، ثلث، نسخ، ریحان، مقرنس کاری و نقاشی جذابیت تزیینات بقعه پیربکران را بیشتر می‌کند.
در ضلع جنوبی صحن مقبره پیر بکران، محراب بسیار زیبایی به ارتفاع ده متر وجود دارد با انواع تزیینات و نقوش هندسی و گیاهی که آیات ابتدایی سوره انسان و آیت الکرسی بر آن نوشته شده است.
مقبره پیر بکران در تاریخ 15 دی ماه سال 1310 با شماره ثبت 101 به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
_01.jpeg)
_01.jpg)
.jpg)