پل جویی یا پل چوبی نام پلی در اصفهان و بر روی رودخانه زاینده رود است. گفته می شود که در گذشته بر روی این پل جوی آبی روان بوده است و علت نامیده شدن این پل به پل جویی همین است. این پل راه اختصاصی برای رفت وآمد کاخ هفت دست و کوشک آیینه خانه بوده و ما بین دو پل خواجو و سی و سه پل قرار دارد.
پل جویی که عرض کم و طولی حدود 147 متر دارد، به دستور شاه عباس دوم در سال 1065 قمری بنا گردید.
پل جویی برای رفت و آمد عامه مردم نبوده است بلکه تنها وسیله ارتباط باغ های سلطنتی دو کناره شمالی و جنوبی رودخانه یعنی باغ معروف به «باغ دریاچه» با باغ های گسترده سعادت آباد میان سی و سه پل و پل خواجو و بناهای با شکوه کاخ هفت دست و کوشک آیینه خانه و کشکول و نمکدان بوده است و در اصل محل عبور خانواده شاه صفوی و امیران و بزرگان و مهمان ها و سفیر هایی بوده است که اجازه دیدار با شاه عباس دوم را داشته اند.