مناره چهل دختران که با نام گارلند نیز شناخته می‌شود، متعلق به قرن ششم هجری قمری است و در اصفهان، میدان قدس (طوقچی)، خیابان سروش واقع شده است. این مناره یکی از پنج مناره قدیمی ایران است. مناره چهل دختران به عنوان هویت دارترین مناره و تنها مناره کتیبه دار منفرد اصفهان شناخته می شود که در برگیرنده ارزش های هنری و تاریخی است. این بنا در دوره پادشاهی "سلطان محمد بن ملکشاه سلجوقی" ساخته شده است.
مناره چهل دختران، مناره ای میله ای و مدور به ارتفاع 24 متر است که با پایه جمعا 29 متر ارتفاع دارد. اولین کتیبه که به خط کوفی است شامل آیات دو، سه و چهار سوره طه است. کتیبه دیگر که به خط نسخ است شامل عبارات مذهبی است که امروزه قسمت هایی از آن محو شده است. سومین قسمت که به خط کوفی است تاریخ 501 هجری را برخود دارد. اکثر پژوهشگران ارزش اصلی کتیبه های این مناره را در خط نسخ آن می دانند چرا که این ویژگی مناره چهل دختران را منحصر به فرد کرده است.
داستان های جالبی در مورد این مناره و علت نامگذاری آن به چهل دختران نقل می‌شود. گویا در گذشته اهالی اصفهان اعتقاد داشته اند که این مناره بخت دختران را باز می کند. در زمان های قدیم دختران دم بخت یا دختران آماده ازدواج مقداری گردو می‌خریدند و در پای این مناره و پله های آن گردوها را شکسته و همراه کشمش به عابران و مردم تعارف می کردند تا بختشان برای ازدواج باز شود.
به مناره چهل دختران، گارلند هم گفته می شود. حدود اوایل قرن بیستم میلادی در یکی از خانه‌های مجاور این مناره یکی از مبلغین انگلیسی مذهب پروتستان به نام گارلند سکونت داشته که کار رسمی او تبلیغ یهودیان اصفهان به آیین مسیحیت بوده است. این فرد مدت زیادی در این محله زندگی می کرده و به زبان فارسی نیز صحبت می کرده است. گفته می شود در اثر تبلیغ او عده ای یهودی به مسیحیت روی آورده اند. گارلند پس از وفاتش در قبرستان ارامنه دفن شده است. عمارتی که محل زندگی او بوده، هنوز به نام عمارت گارلند نامیده می شود.
این اثر در تاریخ 15 آذر سال 1314 با شماره ثبت 231 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
.jpg)
_01.jpeg)
.jpg)
