امامزاده سید جلال الدین بن علی زینالعابدین که از نوادگان امام سجاد است، به امامزاده زنجیری شهرت دارد. آرامگاه او در شمال شرقی مسجد نصیرالملک، در حیاط کوچکی قرار گرفته است. بنای امامزاده زنجیری را در دوران صفوی ساخته اند، اگرچه بعضی از تزیینات و الحاقات آن در دوره زندیه و قاجاریه انجام شده است.
بقعه این امامزاده توسط نصیرالملک ساخته شده است. گنبد بقعه، کاشیکاری و مرقد آن را معجری از جنس نقره و استیل دربرگرفته است.
علت نامیدن این امامزاده، به سیدالحرمین و امامزاده زنجیری، به دلیل اعتقاد فراوان میرزا حسنخان نصیرالملک فرزند علی اکبرقوام (حکمران فارس) در زمان قاجار، به این امامزاده است. به طوری که گفته می شود نصیرالملک، افراد متهم را در این امامزاده زنجیر می کرده و اگر زنجیر پاره می شد علامت بی گناهی شخص متهم بود و در غیر این صورت متهم، گناهکار شناخته می شد.
این امامزاده نزد شیرازی ها از احترام ویژه ای برخوردار است و شب های سه شنبه برای انجام نذر و نیاز و برآوردن حاجات در این امامزاده جمع می شوند.
آرامگاه امامزاده زنجیری در تاریخ 23 بهمن 1380 با شماره ثبت 4725 بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.