دروازه قرآن یکی از دروازههای به جای مانده از دورههای قدیم درشیراز است که امروزه به عنوان یکی از آثار تاریخی این شهر به شمار می رود و در شمال شهر قرار دارد. این دروازه در قدیم یکی از دروازه های ورودی شیراز بوده است.
در زمان های گذشته شیراز شش دروازه یا ورودی (دروازه قرآن، دروازه اصفهان، دروازه سعدی، دروازه قصابخانه، دروازه کازرون و دروازه شاه داعی الی اله) داشت که هم اکنون تنها دروازه قرآن بر جا مانده است.
دروازه قرآن به دستور عضدالدوله دیلمی ساخته شده و وجه تسمیه آن بخاطر قرآنی است، که به دستور امیر در بالای این دروازه گذاشته بودند تا مسافرین به سلامت از زیر آن عبور کنند.
دروازه قدیمی به مرورزمان تخریب گشت تا این که درزمان کریمخان زند از نوساخته شد وقرآن معروف به "هفده من" که منسوب به خط سلطان ابراهیم بن شاهرخ تیموری می باشد، در اطاقک بالای آن گذاشته شد. این دروازه با نابخردی شهرداری شیراز و به دستور رضاخان در سال 1316 هجری خورشیدی ویران شد وقرآنش به موزه پارس شیراز انتقال یافت. اما باردیگر، در سال 1328 هجری خورشیدی دروازه قرآن با همت و بلندنظری یکی ازبازرگانان معروف شیراز بنام مرحوم حسین ایگار، معروف به "اعتماد التجار" تجدید بنا گردید.
دروازه قرآن در آذر ماه سال 1375 باشماره 1800 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.