حمام وکیل از بناهایی است که کریمخان زند معروف به وکیل الرعایا پس از سی سال حکومت خود به یادگار گذاشته است. او حاکمی خوش آوازه و محبوب بود که هرگز نام پادشاه را برخود ننهاد. از او آثار زیادی در ایران بر جای مانده است. حمام وکیل به دستور مستقیم کریمخان زند در قسمت مرکزی شهر بنا شد.
امروزه جذابیت حمام وکیل شیراز به دلیل معماری هنرمندانه و نقوش بسیار زیبای بنا می باشد. قدمت این بنا به سال ۱۱۵۲ هجری شمسی بر می گردد. تزیینات به کار برده شده در بنا به همراه سبک معماری آن حمام وکیل را جز یکی از شگفت انگیزترین بناهای تاریخی ایران کرده است. این بنا دارای ۱۱۰۰۰ مترمربع مساحت است که ۸۶۶۰ مترمربع از آن زیربنای حمام است.
از آن جا که کریمخان زند علاقه ی بسیاری به زنده نگه داشتن تاریخ ایران باستان داشت، اکثر تزیینات بنا های به جا مانده از او از جمله حمام وکیل حول محور فرهنگ و تمدن مردم ایران باستان تا دوران صفویه چرخیده است. تصاویر و نقاشی های اساطیری و مذهبی در کنار نقوش حماسی در آن ها موج می زند که نشان دهنده اعتقادات مردم آن زمان بوده است.
این حمام هشت ضلعی دارای هشت ستون یک دست از جنس سنگ در میان سقف گنبدی شکلش می باشد. گرم خانه حمام با سنگ پوشیده شده و در قسمت جنوب گرم خانه خزینه ای برای آب گرم تعبیه شده است. در دو طرف گرم خانه دوشاه نشین و در دو سوی خزینه نیز دو حاکم نشین قرار داده اند. در مرکز هر کدام از حاکم نشین ها یک حوض سنگی قرار گرفته است، هشت ستون حمام از جنس سنگ گندمک گوگرد دار هستند و روی ستون ها با عمق کم با گچ مقرنس کاری شده است. آب حمام از چاهی در قسمت غربی تامین می شده است. در دوران پهلوی یک بخش از حمام به حمام نمره تبدیل می شود و بخشی دیگر به عنوان زورخانه استفاده می شد. این تحولات طی دوره های مختلف باعث از بین رفتن بخش هایی از حمام شد و قسمت هایی از آن شکل ظاهری خود را از دست داد.
در سال ۱۳۱۱ هجری شمسی اداره باستان شناسی این حمام تاریخی را تعمیر می کند و قسمتی از بنا که به دلیل تغییر وتحولات رو به تخریب بوده، برای جلوگیری از تخریب بیشتر به موزه تبدیل می شود. هم اکنون سازمان میراث فرهنگی نیز به جهت حفظ این اثر مهم و جلوگیری از ویران شدن مهم ترین حمام شیراز تلاش های بسیار می کند. این حمام در محله درب شازده خیابان طالقانی امروزی قرار دارد و جز آثار ملی ثبت شده در فهرست ملی می باشد.