ویلاتون، اجاره ویلا در شمال کشور

آرامگاه سیبویه از مکان های دیدنی مربوط به دوران پس از اسلام است که در محله سنگ سیاه، واقع در جنوب غربی شهر شیراز در استان فارس قرار دارد. پیکر دانشمند صرف و نحو زبانی عربی، "ابوبشر عمرو" معروف به سیبویه (منسوب به سیب، بوی سیب) در این آرامگاه به خاک سپرده شده است.

این دانشمند و فیلسوف ایرانی، در سال ۱۴۴ هجری قمری در شهر بیضا (اردکان)، از شهر های استان فارس، چشم به جهان گشود. در سن ۱۴ سالگی به بصره و سپس به بغداد نزد یحیی بن خالد برمکی رفت. در این شهر ها، نزد استادان شهیر، مانند خلیل و عیسی بن عمر و یونس درس گرفت و نمو یافت تا جایی که در علم لغت به استادی رسید. «الکتاب»، تنها اثر باقی مانده از این دانشمند بزرگ، جامع ترین کتاب صرف و نحو زبان عربی می باشد. ابن ندیم در خصوص کتاب ایشان گفته اند:«نه پیش از وی کسی مانند آن را تألیف نموده و نه بعد از او کسی تألیف خواهد کرد». از نوآوری های این زبان شناس مسلمان، پدید آوردن علامت های ضمه، فتحه، کسره و تنوین ها می ‌باشد. به همین دلیل سیبویه، یکی از موثر ترین دانشمندان در پیشرفت زبان عربی دانسته می‌شود و او را سیبویه نحوی نیز نامیده ‌اند. سیبویه در سن ۳۶ سالگی عزم سفر به خراسان نمود. این دانشمند ارجمند در مسیر سفرش که مصادف با سال ۱۸۰ هجری قمری بود، بیمار شده و در شیراز، چشم از جهان فرو بست. پیکر ایشان را در قبرستان باهلیه به خاک سپردند.

انجمن آثار ملی ایران در سال ۱۳۵۳ تصمیم گرفت که آرامگاهی برای ایشان بنا کند که امروزه خانه فرهنگ سیبویه نامیده می شود.

ساختمان آرامگاه با چند پله از ورودی فاصله گرفته است. آرامگاه سیبویه شامل یک تالار با طاقی مزین به معماری سنتی و کاشی های معرق، اثر دست هنروران خراسانی می‌ باشد. طول تالار آرامگاه ۸ متر و عرض آن ۵ متر است. تالار به صورتی طراحی شده که مزار سیبویه در وسط آن قرار بگیرد.

قرار داشتن سنگ قبر مستطیل شکل سیاه رنگی بر روی مزار ایشان، دلیل معروف شدن محله سنگ سیاه، به این نام است. پیرامون بقعه نیز، توسط شهرداری شیراز، با فضای سبزی آراسته شده است. محوطه‌ی بیرونی آرامگاه، با سنگ های تیشه‌ ای و محوطه‌ درونی با سنگ های تیره پوشیده شده است.

آرامگاه سیبویه در روز ۲۵ اسفند سال ۱۳۷۹ با شماره ثبت ۳۰۶۷، در لیست آثار ملی ایران قرار گرفت.

برای بازدید از این مکان، می توان از طریق دروازه کارون و گذشتن از مقابل امامزاده سید تاج‌الدین به آرامگاه رسید.