شیرکوه نام ارتفاعاتی از رشته کوه مرکزی، در قسمت جنوبی شهر یزد می‌باشد. برجستگی بسیار این کوه سبب قرار گرفتن آن در میان 1515 قله مرتفع جهان شده است. ارتفاع این کوه را 4075 متر بالاتر از سطح آب های آزاد بیان کرده و در زمره کوه های منفرد ایران قرار داده‌اند. ارتفاع این کوه به قدری است که می‌توان از شهر یزد آن را به راحتی مشاهده کرد.
دو دلیل برای نام گذاری این ارتفاعات به اسم شیرکوه ذکر شده است. نخستین دلیل، سفید و تقریبا شیری رنگ بودن همیشگی نوک قله کوه به دلیل وجود برف است که در فصل زمستان مقدار برف موجود بر قله افزایش و دما بسیار کاهش می‌یابد. دومین دلیل، همانند بودن قله کوه به یک شیر خفته می‌باشد. به گفته زمین شناسان، زیربنا شیر کوه، گرانیتی و تشکیل آن مربوط به دوران کرتاسه است که دارای 1000 متر سنگ آهک و دولومیت می‌باشد. از آنجایی که در دوران سوم و چهارم زمین شناسی، آذرین خروجی در حاشیه جنوبی این کوه تشکیل شده است، این کوه از لحاظ تحقیقاتی اهمیت به سزایی در حوزه جغرافیا و زمین شناسی دارد.
این ارتفاعات را به سه قسمت پیش‌کوه، میان‌کوه و پشت‌کوه تقسیم کرده اند که در هر قسمت تعدادی روستا واقع شده است. روستاهای نصر آباد و حاجی زینل در قسمت پیش‌کوه، ده بالا وطزرجان در قسمت میان‌کوه و نیر و گاریزات در بخش پشت‌کوه قرار دارند. موهبتی که شیرکوه برای مردم روستا های اطراف شهر های تفت و مهریز پدید آورده است شامل آب حاصل از ذوب شدن برف های کوه و آب و هوای مطبوع می‌باشد. آب و هوا خوش این منطقه سبب شده تا بسیاری از مردم یزد ویلاهایی در این منطقه خریداری کرده و ساعت هایی را به دور از آلودگی و هیاهوی شهر بگذرانند.
برای بازدید از این کوه به سی کیلومتری شهر یزد، شهر تفت، منطقه ییلاقی ده بالا سفر کنید. زمان تقریبی رسیدن به منطقه ییلاقی که 20 کیلومتر از شهر تفت فاصله دارد، یک ساعت و نیم می باشد.
_01.jpg)
