خیلی ها شهر یزد را به عنوان شهر آب انبار ها می شناسند. کم باران بودن و اقلیم خشک و آب و هوای کویری، منجر به ایجاد و احداث آب انبار ها در این شهر شده است تا به گونه ای این کم آبی جبران شود. آب انبار نوعی مخزن سرپوشیده است که پایین تر از سطح زمین ساخته می شد تا آب مصرفی مردم از طریق قناتها و رودخانه ها به آن جاری و برای استفاده مردم ذخیره شود. گفته می شود که بیش از 100 آب انبار در شهر یزد وجود دارد که آب انبار شش بادگیری یکی از زیبا ترین آن ها می باشد.
آبانبار شش بادگیری که متعلق به دوران قاجاریه است، توسط حاج محمد حسین یزدی در محله تپه یزد، کوچه شش بادگیر بنا شده است. وجه تسمیه نام آب انبار به این دلیل است که این آبانبار، شش بادگیر دارد. خیلی ها بر این عقیده اند که آبانبار شش بادگیری زیبا ترین آب انبار یزد است.
آبانبار شش بادگیر، شش عدد بادگیر دارد که سه بادگیر آن از ابتدا ساخته شده بود و سه بادگیر دیگر بعدها به آن اضافه شد. با کمی دقت در شکل بادگیرها تفاوت بادگیر های قدیمی با بادگیرهای جدید آن مشهود است. شش بادگیر آبانبار با توجه به شرایط اقلیمی در جهت باد در این منطقه ساخته شده و شکل آنها به صورت معماری هشت وجهی ساخته شده است. این آب انبار بزرگ و پرحجم بالغ بر 2000 متر مکعب گنجایش داشته و دو راه دسترسی به شیر آب انبار دارد که یکی برای استفاده مسلمانان و دیگری برای استفاده اقلیت مذهبی زرتشتی تعبیه شده است.
این آب انبار 180 سال قدمت داشته و در دوره قاجاریه ساخته شده است. این آبانبار در سال ۱۳۷۱ هجری قمری در همان دوره قاجاریه بازسازی و مرمت شد.
آبانبار شش بادگیر در تاریخ 4 فروردین ماه سال 1357 هجری خورشیدی با شماره ثبت 1600 بهعنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شده است.