مدرسه "دو در" یا مدرسه "دو درب" از مدارس علوم دینی و بناهای تاریخی عصر تیموریان در شهر مشهد است. این بنا به علت دو در ورودی در شرق و غرب مدرسه به این نام مشهور شده است. این مدرسه در عصر شاهرخ میرزا، همسر گوهرشاد بیگم بنا شده و فاصله چندانی با مسجد گوهرشاد ندارد. این بنای تاریخی در جنوب غربی حرم مطهر امام رضا (ع) و در ضلع شرقی صحن جمهوری اسلامی واقع شده است.
مدرسه دو در، در اصل یوسفیه نام داشت. چون بانی این مدرسه شخصی به نام امیر یوسف خواجه بهادر ملقب به غیاث‌الدین از امرای خراسان بوده که در همین مدرسه مدفون شده است. آرامگاه غیاث‌الدین در زیر گنبد جنوب شرقی قرار دارد و با کتیبه ای معرق کاری شده مشخص شده است. بانی مدرسه سه سال پس از تاسیس آن فوت کرد.
در دوره تیموریان ضمن مرمت این بنا، مطابق سلیقه زمان تزییناتی در آن انجام شد و در زمان شاه سلیمان صفوی به فرمان مادر شاه بار دیگر مورد مرمت و بازسازی قرار گرفت. این مدرسه در زمینی به وسعت پانصد یا ششصد متر و در دو طبقه ساخته شده است و شامل سی و دو حجره است. هر سی و دو حجره دارای ایوان هایی هستند که با کاشی های کتیبه دار آراسته شده اند. این حجره ها جهت سکونت و تحصیل شبانه روزی طلاب دینی بنا شده بود که در آن ها به تحصیل می پرداختند. این مدرسه دارای چهار ایوان به سبک معماری دوره تیموری است و از لحاظ تزیینات، کاشیکاری، خطوط و نقوش متنوع از اهمیت ویژه ای برخوردار است. کتیبه سر در مدرسه که با خط ثلث زیبایی نوشته شده در بر دارنده نام پادشاه وقت، بانی و سال احداث بنا است.
از ویژگی‌های معماری این بنا دو گنبد زیبای مدرسه است که به رنگ آبی آسمانی در دو ضلع جنوب غربی و شرق مدرسه قرار دارد. هر دو گنبد از نوع گنبدهای دو لایه هستند که با کاشی معرق تزیین شده اند. در میان گنبدها صورت قبری است که در آن آیاتی از قرآن مجید به خط ثلث نگاشته شده است. بر ساقه این دو گنبد سی و دو تابلوی معرق کاری شده است که در آن ها اشعاری به خط فارسی وجود دارد که در نوع خود بی نظیر می باشند. امروزه صحن مدرسه دو در پوشیده شده است و با حفظ ظاهر اولیه ایوان ها به شبستان تغییر پیدا کرده اند. ورود و بازدید از مدرسه دو دربرای عموم آزاد است.
این بنا در ۲۹ آذر ماه سال ۱۳۱۶ هجری شمسی با شماره ثبت ۳۰۱ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
_01.jpeg)
_01.jpg)
.jpg)