ویلاتون، اجاره ویلا در شمال کشور

مسجد سپهسالار که پس از انقلاب اسلامی با نام مسجد آیت‌الله مطهری نیز شناخته می شود به همراه مدرسه ای با همین نام در کنار ساختمان قدیمی مجلس شورای اسلامی در خیابان بهارستان تهران واقع شده است.

موسس این مدرسه میرزا حسین خان سپهسالار قزوینی، صدر اعظم ناصرالدین شاه قاجار بوده است که دستور ساخت آن را در سال  ۱۲۵۸ صادر کرد. اولین مهندس و معمار ایرانی که پس از تحصیل در فرانسه به ایران برگشت طراح این بنا و استاد حسن معمار قمی، معمار این بنا بوده است. معماری این بنا ترکیبی از معماری ایرانی و معماری مسجدهای استانبول است.

این مدرسه اولین فعالیت های آموزشی خود را در سال ۱۳۱۳ هجری قمری و با حضور پنجاه طلبه به همت میرزا ابوالفضل مجتهد کلانتر تهرانی آغاز کرد. از مصالح اصلی به کار رفته در ساخت این بنا آجر است. یزدی بندی، مقرنس و کاشیکاری از تزیینات اصلی این مجموعه به حساب می‌آید.

صحن حیاط به شکل چهار گوش و با چهار ایوان است. ایوان ها حدود هجده متر هستند. ساختمان این مدرسه دو طبقه است و در هر طبقه حجره هایی جهت سکونت طلاب ساخته شده که مجموعا نزدیک به شصت حجره می شود. در سر در هر یک از حجره ها طرحی زیبا و با مقرنس کاری تزیین یافته است. دور تا دور بنا در بالای حجره های همکف، کتیبه مسجد و مدرسه عالی که متن وقف نامه آن محسوب می شود به زیبایی قرار دارد. از ویژگی‌های مهم مدرسه و مسجد سپهسالار وجود تراس و بهار خواب های بزرگ در طبقه بالا می باشد.

بنای مسجد و مدرسه عالی روی هم رفته دارای هشت مناره بلند است که بلند ترین آن سی و هفت متر و کوتاه ترین آن بیست و پنج متر بلندی دارد. همه مناره ها از آجر ساخته شده و پوششی با کاشیکاری های زیبا دارند. در بخش بالایی ایوان شمالی دو گلدسته وجود دارد که در میانه آن ساعت بزرگ و زیبایی است که در سال ۱۸۸۰ میلادی با سه ناقوس در فرانسه ساخته شده و نصب گردیده است. ایوان جنوبی، ایوان بزرگ و اصلی است که به گنبد ختم می شود. در بخش بالایی ایوان شمالی نیز دو گلدسته وجود دارد.

این مجموعه شش در ورودی دارد. ورودی غربی مدرسه عالی که در اصلی بنا محسوب می‌شود دارای جلوخان و سر در بزرگ و درب دولتی آهنی  با شکوه و بزرگی است که در حاشیه خیابان بهارستان جای گرفته است. مجموعه سپهسالار پس از مدرسه چهار باغ اصفهان رتبه دوم را در شکوه و عظمت بناهای مذهبی از آن خود کرده‌ است.

این بنا در ۳۰ خرداد  ماه سال ۱۳۱۶ هجری شمسی با شماره ثبت ۲۶۰ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.