"سردر باغ ملی" دروازه ای قدیمی و تاریخی یادگار به جا مانده از دوران قاجار است که در خیابان امام خمینی تهران قرار دارد. این سر در که پیش از ساخت برج آزادی نماد پایتخت بود، از زیبا ترین دروازه‌های کشور و یکی از مهم ترین بناهای باغ ملی می باشد که هنوز سالم باقی مانده و قدمت آن از خود باغ نیز بیشتر است. سردر باغ ملی که طی سال های 1301 تا 1304 توسط حسین علی بیک تهرانی نوسازی شده در ضلع شمالی خیابان امام خمینی (سپه)، در ضلع شرقی وزارت امور خارجه و در ضلع غربی موزه پست و تلگراف قرار دارد. طراح ساخت این سردر بسیار زیبا جعفرخان معمار کاشانی است و با آمیزه‌ای از سبک معماری ایرانی-اروپایی به ویژه در کاشیکاری‌ها و کلاه فرنگی طراحی شده است. فرم بنای سر در باغ ملی به‌گونه ای دروازه‌های پایتخت در دوران ناصرالدین شاه تداعی می کند. مصالح به کار رفته در این بنا شامل سنگ، آجر، چوب، آهن و برنز است.
در گذشته این دروازه به منظور ورود به میدان مشق که از بزرگ ترین میدان‌های نظامی شهر تهران و در اختیار قشون شاهنشاهی بود، در زمان فتحعلی شاه قاجار احداث شد و نام "دروازه میدان مشق" روی آن نهاده شد. پس از ساخت این دروازه طرح برپایی اولین باغ همگانی پایتخت به نام "باغ ملی" در زمین‌های داخلی میدان مشق برنامه ریزی شد و پس از آن نام این دروازه به "سر در باغ ملی" تغییر یافت. متاسفانه باغ ملی بیشتر از چند سال دوام نیاورد، ولی همچنان با احداث ساختمان‌های متعددی نظیر کتابخانه ملی، موزه ایران باستان و ساختمان وزارت امور خارجه این سر در را سر در باغ ملی می نامند.
پهنای این سر در از شرق به غرب نزدیک به ۲۷ متر است. این سردر شامل دو نمای بیرونی و درونی می باشد. نمای داخلی تصاویری از جمله نمایه های کوروش کبیر، فروهر و مردمان هخامنشی دارد. نمای بیرونی از هشت ستون آجری به صورت جفت ساخته شده است که در اطراف ورودی‌های سه گانه، نسبت به یکدیگر به اندازه یک قطر ستون عقب‌نشینی دارد؛ بدین معنا که در اطراف هر در از چهار ستون، دو عدد از آن‌ها کمی عقب تر واقع شده که به‌خاطر سایه و روشنایی نور جلوه ای متفاوت و خاص به بنا بخشیده است.
سر در باغ ملی در تاریخ ۱۲ مهر ماه سال ۱۳۷۷ با شماره ۲۱۳۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
_01.jpeg)
.jpg)
_01.jpg)
