ویلاتون، اجاره ویلا در شمال کشور

کلیسای کانتور یا برج ناقوس از بنا های تاریخی شهر قزوین و متعلق به دوران جنگ جهانی دوم می‌باشد. این کلیسا با عنوان هایی مانند تنها کلیسای سرخ وکوچک‌ترین کلیسای ایران نیز شناخته می‌شود. زمانی که روس ها در جنگ جهانی دوم ایران را اشغال نمودند این کلیسا با طراحی چلیپایی به دست آن ها بنا شد. به همین دلیل نامی روسی (کانتور) که در فارسی به معنای مقر یا مرکز می‌باشد، بر آن نهادند. این کلیسای کوچک که زمانی محل عبادت روس ها بود، بر روی دیوار های دو سمت تنها در ورودی، صلیب های روسی قرار گرفته‌اند. این صلیب ها که یک خط مورب بر روی آن وجود دارد، نماد مسیحیان ارتدکس می‌باشد. این خط به این علت کشیده شده که ارتدکس ها باور دارند پا های حضرت مسیح به صورت مورب به صلیب بسته شد تا زجر بیشتری بکشد. برخی نیز این خط را نماد سیر تکامل انسان و نماد بهشت و جهنم می‌دانند. در ورودی در ضلع باختری کلیسا می‌باشد که سقفی شیب‌دار بر روی آن قرار گرفته است. پس از ورود به کلیسا، می‌توان پیش فضای هال به همراه برج ناقوس (با ارتفاع حدود یازده متر) را مشاهده کرد. نمازخانه و محرابی به شکل نیم دایره‌ که دو فضای مستطیل شکل در طرفین آن و گنبدی بالای آن قرار دارد، در هال واقع شده‌اند. محراب مذکور مانند سایر کلیسا ها رو به سمت خاور ساخته شده است. نماز خانه دارای پوشش تخت در اطراف و یک گنبد می‌باشد که از گنبد دیگر بزرگ‌ تر است. گنبد دیگر بر بالای ناقوسخانه سه طبقه قرار گرفته که در بالای ورودی کلیسا قرار دارد. دو اتاق در دو طرف ساختمان وجود دارد که یکی از آن ها مخصوص تعویض لباس کشیش بود. از عوامل زیبایی این بنا چیدمان هنرمندانه آجر ها بر روی هم و ستون های تزیین شده می‌باشد.

دو مزار در حیاط کلیسا وجود دارد که بر روی یکی از آن ها سنگ قبری مشکی رنگ به همراه نوشته‌ای قرار گرفته است. گفته شده در این مکان یک خلبان و یک مهندس روس که در ایران جان خود را از دست دادند به خاک سپرده شده‌اند. مهندس در سال 1906 و خلبان روس به دلیل سقوط هواپیما وی در نزدیکی قزوین فوت کردند. پس از این که روس ها از ایران خارج شدند، کلیسای کانتور از رونق افتاد؛ زیرا دیگر مسیحیان ساکن کشور از مذهب ارتدکس نیستند. بنابراین در حال حاضر از این ساختمان به دلیل ارزش تاریخی و وجود چند ویترین فروش جواهرات دست ساز در داخل کلیسا، نگهداری می‌شود.

کلیسای کانتور قزوین در روز 20 آبان سال 1377 با شماره ثبت 2167 به فهرست آثار ملی ایران افزوده شد.

برای بازدید از این بنا به استان قزوین، شهر قزوین، خیابان طالقانی، خیابان دارایی، جنوب پارک مشاهیر (لاله‌ها) مراجعه نمایید.