ویلاتون، اجاره ویلا در شمال کشور

یکی از بقعه های کهن کشور، آرامگاه اویس قرنی است که با نام های آرامگاه ویس یا آرامگاه ویس نازار شناخته می‌شود. این مکان در یک قبرستان، بالای بیشه ‌کوه، در فاصله 35 کیلومتری شهرستان روانسر، در قسمت شمال باختری استان کرمانشاه، واقع شده است. اویس قرنی صحابه‌ پیامبر اسلام و از قبیله قرن در یمن بود که هرگز سعادت دیدار با پیامبر را نیافت. وی به وسیله اعتقاد قلبی و پیروی از حضرت محمد(ص) از یاران ایشان شد. این اعتقاد و پیوند، سبب اهمیت یافتن و تاثیر گذار بودن شخصیت او در ادبیات عرفانی و همچنین در عقاید درویشان، اهل باطن و عرفا به استعاره‌ای از اعتقاد باطنی و عرفانی شده و روایت‌ هایی درباره این فرد همراه با خیال و افسانه و عرفان بیان کردند. عطار نیشابوری نقل کرده است: «اویسیان جماعتی از اهل عرفان هستند که بدون نیاز به پیر به صورت باطنی به سلوک می‌پردازند و مراحل کمال را به عشق پیر غیبی طی می‌کنند». اگرچه این مکان را، آرامگاه اویس قرنی معرفی کرده‌اند، اما دو آرامگاه دیگر نیز به ایشان منسوب نموده‌اند. یکی از آن ها بنایی متعلق به دوران سلجوقی در ارتفاعات شمالی شهر قزوین در روستای الولک و دومی آرامگاهی در شهر رقه در سوریه که عمار یاسر نیز در آنجا به خاک سپرده شده‌ می‌باشد. مکان وفات یا شهادت اویس قرنی نیز به طور دقیق مشخص نشده و به مناطق کردستان تا سیستان و از قزوین تا آذربایجان نسبت داده‌اند. در منطقه روانسر آرامگاهی دیگر به نام خاتون مریم وجود دارد که مردم محلی آن را متعلق به خواهر ویس نازار می‌دانند.

زمان ساخت این آرامگاه به طور دقیق معلوم نیست اما به دلیل سبک معماری ساختمان، آن را به دوران سلجوقیان مربوط می‌دانند. ولی قدمت قبرستان مذکور از زمان سلجوقیان فراتر می‌رود و از زمان های خیلی دور، اجساد را در آن جا به خاک می‌سپردند. ساختمان آرامگاه یک پلان مربعی شکل و گنبدی مخروطی از جنس خشت و گل و آجر دارد. سنگ قبری که بر روی مزار قرار دارد بسیار قدیمی و دارای ترک است و ساییدگی ها آن را غیر قابل خوانش کرده‌اند. همه مسلمانان اعم از شیعیان، اهل سنت و اهل طریقت، به این آرامگاه احترام گذاشته و به زیارت آن می‌روند. ابیاتی نیز در وصف این مکان به زبان کردی سروده شده است. در سال های اخیر، با افزایش مسافرت ها، بازدید و زیارت از بقعه، ساختمان مورد مرمت قرار گرفت و امکاناتی همچون پارکینگ، حسینیه، دفتر خدام، غرفه‌های تجاری و... در کنار آرامگاه ایجاد گردید.

آرامگاه ویس نازار در روز 25 اردیبهشت ماه سال 1354 با شماره ثبت 1054 به فهرست آثار ملی ایران افزوده شد.

برای بازدید از این مکان تاریخی به مسير جاده كرمانشاه - روانسر در فاصله 35 كيلومتري شمال غربي كرمانشاه مراجعه نمایید.

یکی از بقعه های کهن کشور، آرامگاه اویس قرنی است که با نام های آرامگاه ویس یا آرامگاه ویس نازار شناخته می‌شود. این مکان در یک قبرستان، بالای بیشه ‌کوه، در فاصله 35 کیلومتری شهرستان روانسر، در قسمت شمال باختری استان کرمانشاه، واقع شده است. اویس قرنی صحابه‌ پیامبر اسلام و از قبیله قرن در یمن بود که هرگز سعادت دیدار با پیامبر را نیافت. وی به وسیله اعتقاد قلبی و پیروی از حضرت محمد(ص) از یاران ایشان شد. این اعتقاد و پیوند، سبب اهمیت یافتن و تاثیر گذار بودن شخصیت او در ادبیات عرفانی و همچنین در عقاید درویشان، اهل باطن و عرفا به استعاره‌ای از اعتقاد باطنی و عرفانی شده و روایت‌ هایی درباره این فرد همراه با خیال و افسانه و عرفان بیان کردند. عطار نیشابوری نقل کرده است: «اویسیان جماعتی از اهل عرفان هستند که بدون نیاز به پیر به صورت باطنی به سلوک می‌پردازند و مراحل کمال را به عشق پیر غیبی طی می‌کنند». اگرچه این مکان را، آرامگاه اویس قرنی معرفی کرده‌اند، اما دو آرامگاه دیگر نیز به ایشان منسوب نموده‌اند. یکی از آن ها بنایی متعلق به دوران سلجوقی در ارتفاعات شمالی شهر قزوین در روستای الولک و دومی آرامگاهی در شهر رقه در سوریه که عمار یاسر نیز در آنجا به خاک سپرده شده‌ می‌باشد. مکان وفات یا شهادت اویس قرنی نیز به طور دقیق مشخص نشده و به مناطق کردستان تا سیستان و از قزوین تا آذربایجان نسبت داده‌اند. در منطقه روانسر آرامگاهی دیگر به نام خاتون مریم وجود دارد که مردم محلی آن را متعلق به خواهر ویس نازار می‌دانند.

زمان ساخت این آرامگاه به طور دقیق معلوم نیست اما به دلیل سبک معماری ساختمان، آن را به دوران سلجوقیان مربوط می‌دانند. ولی قدمت قبرستان مذکور از زمان سلجوقیان فراتر می‌رود و از زمان های خیلی دور، اجساد را در آن جا به خاک می‌سپردند. ساختمان آرامگاه یک پلان مربعی شکل و گنبدی مخروطی از جنس خشت و گل و آجر دارد. سنگ قبری که بر روی مزار قرار دارد بسیار قدیمی و دارای ترک است و ساییدگی ها آن را غیر قابل خوانش کرده‌اند. همه مسلمانان اعم از شیعیان، اهل سنت و اهل طریقت، به این آرامگاه احترام گذاشته و به زیارت آن می‌روند. ابیاتی نیز در وصف این مکان به زبان کردی سروده شده است. در سال های اخیر، با افزایش مسافرت ها، بازدید و زیارت از بقعه، ساختمان مورد مرمت قرار گرفت و امکاناتی همچون پارکینگ، حسینیه، دفتر خدام، غرفه‌های تجاری و... در کنار آرامگاه ایجاد گردید.

آرامگاه ویس نازار در روز 25 اردیبهشت ماه سال 1354 با شماره ثبت 1054 به فهرست آثار ملی ایران افزوده شد.

برای بازدید از این مکان تاریخی به مسير جاده كرمانشاه - روانسر در فاصله 35 كيلومتري شمال غربي كرمانشاه مراجعه نمایید.