آبشار نوژیان یکی از آبشار های لرستان است که با حدود 95 ارتفاع، بلندترین آبشار این استان به حساب میآید. همچنین این آبشار جزو مشهور ترین و مرتفعترین آبشار های کشور است که در نزدیکی آن، یک روستای کهن با همین نام وجود دارد. همچنین در شرق و جنوب شرقی این آبشار، کوه تاف و در جنوب و جنوب غربی آن، کوه هشتاد پهلو قرار گرفته است.
پهنای تاج این آبشار 5 متر میباشد که در فصل های بارندگی، با افزایش آب، عریض تر شده و در فصول کم باران، عرض آن کمتر میگردد. به همین دلیل مردمان محلی آن را نوژیان مینامیدند که معنای آن «آبِ زنده» است. منشا آب این آبشار، چشمه های بالا دست میباشد که آب رودخانه کوچک موجود در سمت راست آبشار نوژیان نیز توسط چشمه های این منطقه تامین میگردد. در فصل بهار میزان آبدهی چشمههای طبیعی بالادست افزایش مییابد و به سبب آن آبشار نوژیان نیز پر آب تر خواهد شد. اما با نزدیک شدن به اواخر تابستان، به خصوص در زمان وقوع خشکسالی، میزان آب کمتر شده و گاهی خشک میشود. آب آبشار، در مسیر خود به شکل یک رودخانه جاری میشود و بعد از مدتی با رودخانه سزار پیوند میخورد. ساختار این آب به گونهای است که ماهی های سرد آبی مانند قزلآلا میتوانند در آن زندگی کنند و پرورش یابند. به همین جهت در بخش های پایینتر از آبشار، چندین حوضچه پرورش ماهی ایجاد گردیده است. در اطراف آبشار نوژیان و بالای کوه تاف گیاهان دارویی بسیاری یافت میشود که وجود آن ها یکی از دلایل شهرت و محبوبیت آن و سفر مردم به این منطقه میباشد.
این آبشار در روز 27 اسفند ماه سال 1387 به عنوان چهل و ششمین اثر ملی به فهرست میراث طبیعی ایران افزوده شد.
برای بازدید از آبشار نوژیان به استان لرستان، 38 کیلومتری جاده کمربندی خرم آباد، نزدیکی روستای نوژیان مراجعه نمایید. گردشگران میتوانند برای تفریح و گشت و گذار بیشتر به گردشگاه جنگلی نوژیان، در بالای کوه تاف مراجعه نمایند. پیشنهاد میشود فصل بهار و تابستان برای مسافرت به این منطقه انتخاب شود تا از سرمای هوا کاسته شده و طبیعت در نهایت زیبایی و سرسبزی قرار گرفته باشد. باید توجه داشت که امکانات رفاهی مانند رستوران، فروشگاه و... در نزدیکی این آبشار وجود ندارد و گردشگران باید خوراکی و وسایل مورد نیاز همراه خود بیاورند. اگر میخواهید شب را در این منطقه بگذرانید، بهدلیل احتمال وجود حیوانات وحشی حتما افرادی را به همراه داشته باشید.