یکی از جاذبه های طبیعی و گردشگری که میتوان به مسافران پیشنهاد کرد، روستای کرکیخان در استان لرستان است. مردم محلی در زبان لری این روستا را کریون یا کریو مینامند. در مورد نام این روستا گفتهاند که واژه کرک در سنسکریت به معنای خندین است و "ای" متصل به آن، پسوند فاعلی به حساب میآید. بنابراین نام این روستا را "خانی که همیشه می خندد" معنی کردهاند.
جمعیت کرکیخان بر اساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال 1385، 1648 نفر اعلام کردند که این افراد در قالب 540 خانواده زندگی میکنند. ظاهرا در طول تاریخ تغییرات بسیاری در روستای کرکیخان اتفاق افتاده و یکی از آن ها اتحاد چند روستا به نام های قلا سربندی، علی آباد، کرکیخان بوده که سبب پیدایش روستای فعلی گردید. روستا به چندین ده تقسیم میشود و امکانات آن شامل مرکز بهداشتی - درمانی (که در مرکزیت روستا های اطراف است)، دو مدرسه نوساز (که سطوح ابتدایی و راهنمایی در آن تدریس میشود)، نانوایی (که نان لواش و سنگک در آن پخت میگردد)، تعدادی مغازه بزرگ خوار و بار فروشی، ساندویچی، قصابی، یک تعمیرگاه خودرو و... است. همچنین قسمت های دیگری از جمله شرکت تعاونی روستایی، سه مسجد بزرگ، یک حسینیه و یک زمین فوتبال خاکی وسیع در روستا دیده میشود. بیشتر ساکنین این روستا کشاورز هستند و به تولید محصولاتی اعم از گندم، جو، خیار، گوجه، نخود، لوبیا، زردآلو، گردو، سیب و... میپردازند. البته در گذشته به و انگور نیز جزو میوه های مهم تولیدی این روستا بود و باغ های آن شهرت بسیاری داشت. این مکان با قرار گیری در یک منطقه زیبای ییلاقی، بسیار خوش آب و هوا است و در طول سال میزبان گردشگران بسیاری میباشد. علاوه بر زیبایی های طبیعی، سنگ نگاره های باستانی که در این روستا وجود دارند، اهمیت تاریخی به آن بخشیده است. این آثار تاریخی جزو نخستین علامت های مورد استفاده برای ارتباطات انسانی در دوره پیش از تاریخ و تا دوره پیدایش خط هستند و موزهای سر باز و منحصر به فرد را در میان طبیعت رشته کوه زاگرس پدید آوردهاند. گردشگرانی که در تعطیلات نوروز به این منطقه سفر میکنند میتوانند از خوردن حلوای پاولا که توسط زنان روستا تهیه میشود، لذت ببرند. مواد تشکیل دهنده حلوا، آرد، شیره انگور، روغن، کنجد و... میباشد که بخشی از سنت روستاییان و دارای قدمتی بسیار است. یکی دیگر از سنت های مردم روستای کرکیخان، مراسم شال دورکی میباشد که در شب عید نوروز انجام میدهند. در آن شب نوجوانان روستا طنابی که به یک کیسه متصل است با خود به بالای بام خانه ها میبرند و با انداختن آن ها رو به روی پنجره خانه ها، درخواست عیدی میکنند. در این حین سروده هایی از جمله «امشو اول بهاره، خیر د حونت بواره، نون و پنیر و شیره،کیخا حونت نمیره» نیز توسط نوجوانان خوانده میشود.
برای بازدید از روستای کرکیخان به استان لرستان، شهرستان بروجرد، بپنج کیلومتری جاده بروجرد - ملایر، بخش اشترینان، دهستان گودرزی مراجعه نمایید.