یکی از پل های تاریخی در استان اردبیل، پل هفت چشمه است که مردم آن را با نام های دیگری همچون پل ججین، داش کسن، کورپی قرمزی و یدی گوزلی نیز می‌شناسند. دلیلی که سبب شده واژه ججین برای نامیدن این بنا به کار رود قرار گرفتن آن در روستایی با همین نام می‌باشد. نام داش کسن نیز بسیار رایج است و تعداد زیادی از مردم و حتی گردشگران از آن برای نامیدن این پل استفاده می‌کنند. پل مذکور بر روی رودخانه‌ای با نام بالیقو چای ساخته شده و مصالح به کار رفته در حین بنا نمودن آن شامل گچ و آهک می‌باشند. رودخانه‌ای که از زیر این سازه گذر می‌کند نیز گاهی با نام هفت چشمه شناخته می‌شود. دلیل آن اعتقادی میان مردم مبنی بر تشکیل شدن رود مذکور از هفت چشمه تو در تویی که از زمین می‌جوشد، است. با این حال زمین شناسان باور دارند که سرچشمه این رود در کوه ها واقع شده است.اما می‌توان واژه هفت را به تعداد مدخل های آب در پل نسبت داد که به همین مقدار هستند. هفت دهانه این پل از جنس آجر و دارای قوس پنج و هفت هستند. همچنین در این سازه چندین موج شکن سنگی تعبیه شده تا تاثیرات جریان آب بر روی پل به حداقل برسد. این بنا در دوره فرمانروایی صفویه برای عبور و مرور عابران پیاده ایجاد گردید که شدت آسیب های وارده در طول زمان باعث شد در سال ۱۳۷۴ اقداماتی جهت مرمت آن صورت گیرد. ابعاد پل هفت چشمه ۴۶/۷۰×۳ و ۸۰×۳/۷۰ متر محاسبه گردیده است. رویداد تاریخی که در نزدیکی این پل رخ داده حضور ستار خان، سردار ملی مشروطیت در کنار آن بود. این سردار بزرگ که توانست از زندان نارین قلعه اردبیل فرارکند، با رساندن خود به کنار این پل به یاران خود پیوست و مسیر نجف اشرف را به منظور اخذ فتوای مشروطه از مجتهدین در پیش گرفت. هر ساله جشنواره‌ای با نام نواوستی که در نزدیکی عید نوروز آغاز می گردد، در کنار پل هفت چشمه برگزار می‌شود.
این سازه تاریخی در روز ۲۸ مرداد ماه سال ۱۳۴۸ با شماره ثبت ۸۷۵ به فهرست آثار ملی ایران افزوده شد.
برای بازدید از پل هفت چشمه به استان اردبیل، شهر اردبیل، میدان پانزده خرداد، ابتدای خیابان ساحلی (خیابان معلم) مراجعه نمایید.
.jpg)
_01.jpg)
.jpg)